Reviews van deze auteur

Bloemetjes

Aanvulling op een eerdere review. Paiq is technisch vernuftig, maar vooral waar het het matchen betreft. Hoe het verder moet met een match, dus hoe je komt tot een contact met inhoud en liefst tot een ontmoeting - is het grootste vraagstuk. De site nodigt uit tot chatten - moet je maar net van houden - en waar je over zou moeten chatten weet vervolgens niemand. De eerder genoemde reviewer voor wie Paiq de favoriete datingsite (!) is, en die ooit één keer iemand in levende lijve ontmoet had, spreekt boekdelen.

Ik blijf er bij dat na een match iets van een profiel een heel goed aanknopingspunt voor een goed vervolg kan zijn. Voor wie überhaupt op zoek is naar een vervolg (en niet alleen naar een flirtachtige babbelbox).

Even iets over de matches. Ik heb me inmiddels ingeschreven als 'niet single'. 'Lang verhaal' als status leidt er toe dat mensen in drie chatwoorden willen horen wat dat lange verhaal is. Tja, daar is het een lang verhaal voor. Als niet single krijg ik matches die me er zonder enig contact direct afgooien, dus wel een vaste partner zoeken. Misschien is daar iets aan te doen, Paiq-team?

En een tweede is opleiding. Het is (jammer genoeg?) uitgesloten dat HBO+/WO een succesvolle match vormen met lager opgeleiden. Dus waarom krijg ik dan als post-WO steeds dames bij een stacaravan in de fotovergelijk? Of analfabeten om mee te chatten?

En dan de foto's zelf. Dames toch, vermijdt het volgende: bloemetjesjurken, tunieken, zonnebrillen, foto's waarvan de exen wel erg opzichtig zijn afgeknipt, oude trouwfoto's, foto's met huisdieren en foto's die overduidelijk meer dan twintig jaar oud zijn. Meer algemeen: mannen houden niet van vrouwen met heel kort haar, en wel van zomerjurkjes, beetje blote bloesjes, of korte rokjes. Probeer een beetje te ver-lei-den!

Sterke punten
technisch vernuftig

Zwakke punten
wat te doen na een match?

Datingsite?

Aanvullinkje op mijn eerdere review, paar tekstjes geleden. Een reviewer meldde dat Paiq zijn favoriete datingsite is, hij doet het jaren ... en heeft ooit één iemand ontmoet. Dat bevestigt een beetje wat mijn ervaring was na een week paiq: veel gechat, maar weinig wol. (Laat staan onder de wol :-) ) Dan gaat het een beetje lijken op Facebook.

Op de verguisde (en niet ten onrechte) "profielsites" geldt de regel dat je elkaar na twee tot (maximaal, is eigenlijk te lang) vier weken mailen moet zien te ontmoeten, want dat bepaalt of er werkelijk een klik zou kunnen zijn. Hooguit één of de vier ontmoetingen leiden immers tot een verdergaand contact, en dat vereist dan nog een heel wenproces (liefde op het eerste gezicht is na de middelbare school een tamelijk sporadisch verschijnsel).

Dus ik zou Paiq aanraden wat meer mogelijkheden aan te brengen voor directer contact, bijvoorbeeld toch (in tweede instantie, na een match) iets van een profiel, wat iemand zoekt weergeven, zodat voor wie wel eens meters kunnen worden gemaakt. In plaats van het 'waarom zouden we matchen, tja, hoe komen we daarachter, nou doei maar weer'. Het zou al heel wat zijn als duidelijk werd of iemand überhaupt een ontmoeting wil, of alleen wil babbelen.

En wat meer mogelijkheden voor alle shady varianten tussen single en niet single in kan ook geen kwaad. Er zijn polyamoureuzen, hele en halve open relaties (al dan niet uit nood geboren), mensen die op zoek zijn naar 'aanvullende relaties' (al dan niet discreet), singles die dat willen blijven, en die dat niet willen blijven. Het zou mooi zijn als daar wat sneller inzicht in komt.

Overigens, ik heb mijn status nu veranderd van 'lang verhaal' (je kan kiezen uit single, niet single of 'lang verhaal') en daar wordt het een stuk rustiger van. Nauwelijks matches, met lage scores, geen foto's....

Sterke punten
technisch vernuftig

Zwakke punten
veel gebabbel, weinig voortgang

Leuk en wat oppervlakkig

Paiq is vernieuwend en heel iets anders. Het doorbreekt in elk geval het euvel van teveel mannen die vruchteloos achter te weinig vrouwen aanzitten, dat alle 'profielsites' teistert. Ik had binnen een week tien contacten met een zeer hoge 'paiq-score' (die de mate van match moet aangeven). Of klopt is de vraag, want hoe kom je er achter waarom je matcht? Dat is dan ook zo'n beetje de standaardvraag bij het eerste contact.
En omdat de site vooral chatten met zich meebrengt, blijft dat een moeizame zoektocht. Mailen is voor de meeste deelnemers een vies woord ... (stel je voor, vier hele alinea's bedenken, zucht!)
Maar er zit veel technisch vernuft in de site, allerlei leuke ideetjes (do's en don't 's, foto's vergelijken, de score op je eigen foto's kunnen zien, met credits cheaten - wel direct de foto's bekijken bijvoorbeeld) en het is goed dat er mensen echt nadenken over een beter internetdatemodel.
Ik zou behalve een foto na de match ook wel iets van een profiel terug willen hebben. Het is nogal een gemeleerd gezelschap, van zoekers naar een vaste relatie via mensen die wel eens heel iemand anders willen ontmoeten, tot degenen die helemaal niemand willen ontmoeten maar alleen wat willen chatten. Duurt nogal even voor je daar achter bent.
Soms zijn de ware Jacob(-a)zoekers hoogst beledigd dat je iets anders voor ogen hebt :-)
Ik raad wel aan voor 9 euro 500 credits te kopen, daar doe je een hele tijd mee en het schiet veel meer op.
Nog even over die foto's: mijn ervaring wordt hier bevestigd dat uiterlijk per foto volstrekt niet voorspelt of iemand bij je past. De mooiste foto's (ik heb er ver boven de duizend vergeleken) hebben de laagste score...! (En veel foto's van rijpere dames zijn uit hun vroege jeugd, vaak nog in zwart-wit!) Dus dat je aan een foto echt kunt zien of iemand 'je type' is, is een illusie. (Ook veel vrouwenfoto's zijn abominabel slecht overigens, geen ogen te zien, geen glimlach, aan het eten, met dieren, exen etc.)

Sterke punten
vernieuwend, makkelijk contact, een verademing t.o.v de klassieke profielsites

Zwakke punten
nadruk op chatten, werkt oppervlakkigheid in de hand

beetje oppervlakkig

Na een jaar Second Love ben ik ook eens deze site, betaald, aan het uitproberen. Eerste korte ervaringen:
1. De deelnemers zijn wat vrijblijvend ingesteld, het moet vooral leuk, spontaan en sportief zijn. De dames zoeken meestal een 'leuke vent', en ik verdenk ze er van op zoek te zijn naar George Clooney.
2. Heel weinig actieve leden boven de 50. (In totaal 8 vrouwen, om precies te zijn).
3. De verhouding actieve mannen/vrouwen is ook hier (net als op 2nd love) ongeveer 2,5:1 (Ruwweg 400 actieve mannen op 170 actieve vrouwen).
4. Veel minder zeer volumineuze dames dan op 2nd love ...
5. Er worden veel fotoverzoeken gedaan, de site heeft daar een button voor. Gaat niet gepaard met tekst of bericht, en wordt altijd gevolgd door de mededeling dat je 'mijn type' niet bent. De foto van de wederpartij krijg je niet te zien, slechte etiquette! (Wie aan een kiekje kan zien dat ik haar type niet ben, is al op voorhand niet mijn type).

De sfeer van de site is wel vrouwvriendelijker dan 2nd love, beter opgemaakt. Aan de selectiemogelijkheden wordt nog steeds gewerkt. Minpunt: als je in je zoekresultaten op de zoveelste pagina een profiel aanklikt, springen die zoekresultaten weer naar het begin en moet je een groot aantal pagina's doorbladeren om weer terug te komen waar je gebleven was... onhandig. Moet te verhelpen zijn.

Ook hier zijn vrouwen tot in het oneindige gratis lid, en moeten mannen betalen. Dat zal op dit soort sites onvermijdelijk zijn, maar leidt er wel toe dat nogal was dames gemakzuchtig worden, eenvoudig en zonder uitleg mannen afpoeieren en er uiteindelijk een 'leuke hobby' in gaan zien. In plaats van te streven naar serieuze contacten. Ook deze site zou iets kunnen doen aan het bevorderen van etiquette: elke benadering verdient een antwoord, ook al is dat een standaardreactie; geen foto vragen zonder foto terug; geen belangstelling, of verbreken van contact, wees er duidelijk over in plaats van de eeuwige stilte ...

Met de nodige reserves: SF is aan te bevelen voor wie niet al te serieus een buitenechtelijke fling zoekt, de site zit technisch aardig in elkaar en er wordt gewerkt aan verbeteringen, de deelnemers moeten het nog een beetje leren, aan de omgangsvormen moet nog worden gewerkt.

Het echte Nederlandse alternatief voor lovinglinks.co.uk is er nog niet, en in beginsel biedt 2nd love daar meer mogelijkheden voor dan SF, maar is nog veel te incompleet en technisch en qua interface/uiterlijk te simpel en onaantrekkelijk. En te duur! (Een serieuze poging tot een affaire kost een man zeker een half jaar, of meer, en dan is SF qua kosten veel aantrekkelijker.)

Sterke punten
voor langere lidmaatschappen niet duur
goed voor jongeren, althans jonger dan 50

Zwakke punten
niet echt gericht op contact en ontmoeting (en echt vreemdgaan)
blijft een beetje vrijblijvend, nadruk op foto's

Review: Twijfels

In zijn algemeenheid: matchen betekent niet per definitie "hetzelfde". Zet twee uiterst extraverte mensen bij elkaar in een relatie en ze vechten elkaar waarschijnlijk de tent uit. Er zijn aardige theorieën over wat voor persoonlijkheidstypes bij elkaar passen (Myers-Briggs bijvoorbeeld). Een echt goede match is bij elkaar passen, of elkaar aanvullen.

Maar als ik een recent artikel in de NRC goed begrijp, werkt Paiq vooral op basis van statistiek (er zit dus geen psychologische theorie achter). Ongeveer als volgt: als een chat een tijdje loopt vraagt het systeem aan de deelnemers om een evaluatie: "is dit een goede match". Om vervolgens te kijken welke van de vragen correleren met een goede match, en dito de foto, om op basis daarvan weer verder het matchingproces te verbeteren.

Dat laatste telt (blijkt) voor de helft van het matchingsucces. Om de deelnemers niet al tezeer te frustreren loopt de fotowaardering van ongeveer 7 tot ongeveer 9, als ik het goed begrijp. Een 7 matcht nooit met een 9.

Dat die foto zo belangrijk is, is niet zo gek. Paiq is eigenlijk meer een chatsite (een soort social network) dan een datingsite, en het is nu eenmaal leuker tegen een aangename foto aan te chatten dan tegen een foto die je als onplezierig ervaart. De kans dat je de persoon in kwestie ooit in levende lijve te zien krijgt is immers niet groot.

Review: mismatch

Ik heb af en toe hetzelfde probleem, maar dan andersom, krijg als niet-single nog wel eens matches die echt op zoek zijn naar een ware jacob, terwijl ik in de vragenlijsten heel duidelijk en overdreven heb aangegeven daar niet voor in te zijn.

Review: ONLINERS

Nooit one-liners versturen, werkt niet (als man dan). Matches afwachten, en een enkele keer benadert een vrouw jou op een foto, dat werkt ook. Sowieso geldt voor alle datingsites dat benaderingen door vrouwen veel meer kans op succes hebben dan andersom.

Review: vaag

Ik heb bijvoorbeeld meestal helemaal geen zin om direct online te chatten, stuur liever een verhaaltje of een mail, dus van mij mag er een generiek optie "zichtbaarheid uit" worden ingevoerd. Als ik inlog word ik direct bestookt met hoi, hallo, ben je daar, waarom zeg je niks, terwijl ik alleen maar naar nieuwe meldingen wil kijken, of foto's vergelijken.

Review: Paiq

Mijn probleem is niet dat van de sexdates, maar van paiq-dames die universeel op zoek zijn naar een prins op een wit paard...

Review: Hoe fake is het hier wel niet

Deze figuur is een bekende troll. Kan hij niet worden geblokt of zo?

Review: Datingsite?

Correctie in laatste alinea: status veranderd van 'lang verhaal' naar 'niet single'.

Review: Fake vrouwen

Nou, op SL vind je veel heel dikke vrouwen hoor, voor mooie dames moet je op secretflirt.nl zijn. Of je daar vervolgens veel succes boekt, is een tweede :-)

Review: Veel gebonden vrouwen op secretflirt (en hele knappe ook)

Je profiel kan je zo vaak veranderen als je wilt. Het is maar een tip. Alleen je nickname/alias zit je wel aan vast. Drie maand is inderdaad minimaal nodig, een jaar is beter, dit gaat langzaam en er gaat nogal wat tijd overheen. Voor singles (vooral voor mannen) op zoek naar de ware Jacob(-a) zou ik Paiq aanraden. Veel makkelijker contact.

Review: super dating site

En, Morena, heb je nou inmiddels je sugardaddy ontmoet? Of was het toch maar gewoon een leuk spelletje voor achter de PC?
Ik bedoel te zeggen: de mannen die dit soort sites (SF, SL) zien als reservoir aan sexwillige vrouwen zonder betaling, maar ook de vrouwen die het zien als een aardig (en voor hen) gratis tijdverdrijf zonder consequenties, maken het lastig voor degenen die echt een betekenisvol contact willen leggen.

Review: Bedrog en oplichting. Ook veel nep reviews door beheerder hierzo.

Ach, jongen toch. 2nd love is niet fake, maar lijdt aan dezelfde kwalen als alle datingsites.
1. Er staan veel meer mannen op dan vrouwen. Dus komen weinig mannen uiteindelijk aan bod. In het geval van SL is de verhouding actieve mannen: dito vrouwen ongeveer 2,5 op 1.
2. Bovendien, vrouwen worden overdonderd door reacties (de eerste dag veertig, aflopen naar tien per dag) en gaan (meestal) niet zelf op zoek. Dom, maar waar.
3. De meeste vrouwen zijn redelijk nieuw in dit spel, en niet allemaal even vaardig in het maken van onderscheid tussen serieuze reacties en bagger.
4. De meeste mannen sturen één- tot twee regelige standaardberichtjes, die niet ingaan op het profiel van de benaderde vrouw.
5. Veel (vooral jongere) mannen zien SL (en aanverwant) als reservoir van neukbereide dames zonder betaling. En nogal wat vrouwen trappen daar nog in ook.
6. Het realiseren van een serieuze second love kost minstens een half jaar en een stuk of tien ontmoetingen. Daar is deze site eigenlijk te duur voor. 100 euro voor een jaar zou een stuk aantrekkelijker zijn. (De vrouwen zijn sowieso gratis lid, en met name bij de 50plussers zit er erg weinig doorstroming in).

Maar, kortom, John, je hebt er ongetwijfeld weinig werk van gemaakt. Het kost tijd, man, veel tijd. Fake is het echt niet.

Review: Adultmatch review

Ben het met de review eens. Vorig voorjaar drie maanden betaald lid geweest, één reactie gehad, na twee mailtjes niks meer.
Paar weken geleden uit nieuwsgierigheid nog eens gratis ingeschreven, tot nu toe 67 profielen bekeken en niet één daarvan nam de moeite terug te klikken. Not one!
Misschien eens wat nostalgie: vóór de tijd van het internet deed ik, als man, aan contactadvertenties, in de Volkskrant bijvoorbeeld. 80 mooie brieven, op gekleurd papier, soms met een druppeltje parfum... iemand moet zo langzamerhand in staat zijn een model te bedenken voor het internet dat zoiets waarmaakt.
Zo langzamerhand is alles van AdultMatch via SecondLove tot Relatieplanet vruchteloos geworden, en dat gaat de online datingbusiness opbreken.